One fter the dèèrby!

En toen was het alweer een maand later. De tijd gaat helaas veel te snel dat het moeilijk wordt om alles bij te houden.

Na mijn boeren avontuur in Pongaroa maakte ik een sequal met een christelijk tintje. Het nadeel van WWOOF-en is dat je de mensen van te voren niet kent en als er dan een bebaarde man met cowboy hoed je op komt halen van het bus station is dat even schrikken. Als hij vervolgens verteld dat hij 11 kinderen heeft waarvan 10 vrouwelijk wordt het lichtelijk appart, en als je een volgend moment aan een grote familie tafel naar de bijbel zit te luisteren voor het eten krab ik mi tog wel eben achter de or'n.
Maar achteraf kan ik toch zeggen dat het een goede ervaring was, het was best intererssant om zo'n familie van dichtbij te bekijken, ik heb koeien gemelkt, vrachwagen gereden, en homeschooled kids aren't necessarily freaks;).

Na zes weken werken had ik een gat te vullen tot mijn volgende WWOOF-ing plek in de Coromandel (waar ik nu ben). Ik ben naar het Big Day Out festival geweest wat echt ontzettend vet was. Vooral de Dance-tent was heel gaaf (voor de jongeren, mocht je ooit naar Calvin Harris kunnen of naar groove armada niet twijfelen) helaas viel Kasabian waar ik me nogal op verheugd had een beetje tegen vanwege het geluid.
Wat ook tegen viel was dat ik geen accomodatie had na het festival aangezien alles volgeboekt was en ik niet voorgeboekt had;). Maar alles wel ik heb niet in het park geslapen of een nacht door gehaald (wat ik waarschijnlijk ook niet had gered na het festival), de dochter van Theo (semi-oom) heeft me gered.

Weer veilig op mijn voetjes geland ben ik naar de Bay of Islands geweest en van alles gezien en gedaan. A glass-bottom-boat tot sandboarden naar het noordelijkste puntje van het Noorder-eiland, weer terug naar Russel en door naar 'Woof Woof the talking tui' en ondertussen nog van 15000ft. uit een vliegtuig geduwd het was het ontzettend waard en het belooft veel goeds voor de tijd die gaat komen.

Coromandel is AWESOME!!!.... ok I shall elaborate..
I arrived in what seems to be a small town stuck back in time... think cowboys and Indians!...
to start my 3 and a bit weeks WOOFING placement in Driving Creek cafe.. this place is like no other.. set in a fairly isolated spot surrounded by a beautiful lush landscape...
I currently reside in a caravan with no electricity and the place seems to be home to a variety of citters, mainly happy fat rats that thoroughly enjoy the compost bin. But I have met some unique individuals here (one of whom is actually writing my blog!! ...hello.)
she's cool;)
oh and I have to go now because Cora and Colin our resident chefs have made sushi... I know a backpackers favorite dish whilst traveling!!

Ik kon het zelf niet beter zeggen;)

tot snel! Jules (en kaley)